Εισφορές γης

ΓΚΟΙΜΗΣΗΣ Β. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ   Πολιτικός Μηχανικός, ΕΜΠ

ΑΜ ΤΕΕ 8954

ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΑΦΙΔΝΩΝ 26  ΑΦΙΔΝΕΣ (Κιούρκα) ΤΚ 19014

ΔΗΜΟΣ ΩΡΟΠΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ   22950 22247   22950 29010    6944328211

 

Με τις διατάξεις παρ. 4 του άρθρου 8 του Ν. 1337/1983 (ΦΕΚ 33Α/14.3.1983), όπως αντικαταστάθηκαν με την παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν. 4315/2014 (ΦΕΚ 269Α/24.12.2014) και έκτοτε ισχύουν

« 4. Η εισφορά σε γη υπολογίζεται κατά τον ακόλουθο τρόπο:

α) Για τμήμα ιδιοκτησίας μέχρι 500 τ.μ. ποσοστό 10%.

β) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 500 τ.μ. μέχρι 1.000 τ.μ. ποσοστό 20%.

γ) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 1.000 τ.μ. μέχρι 2.000 τ.μ. ποσοστό 30%.

δ) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 2.000 τ.μ. μέχρι 10.000 τ.μ. ποσοστό 40%.

ε) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 10.000 τ.μ. ποσοστό 50%.»

 

Σύμφωνα, δε, με την παρ. 5 του αυτού άρθρου 8 του ν. 1337/1983, όπως αντικαταστάθηκε με παρ. 5, του άρθρου 1 του Ν.4315/2014

«... Ως εμβαδά ιδιοκτησιών για τον υπολογισμό της συμμετοχής σε γη λαμβάνονται τα εμβαδά που είχαν οι ιδιοκτησίες στις 28 Μαΐου 2014. Για την εφαρμογή της παραγράφου 4, ως ιδιοκτησία νοείται το γεωτεμάχιο υπό την έννοια της συνεχόμενης έκτασης γης, που αποτελεί αυτοτελές και ενιαίο ακίνητο και ανήκει σε έναν ή περισσότερους κυρίους εξ αδιαιρέτου. Τυχόν κατατμήσεις που έλαβαν χώρα μετέπειτα της προαναφερθείσας ημερομηνίας δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό των εισφορών σε γη»

Έτσι, με τις παραπάνω διατάξεις, η έννοια «ιδιοκτησία» αντικαθίσταται με την έννοια «γεωτεμάχιο» και περαιτέρω με την έννοια «οικόπεδο», αφού σύμφωνα με την παρ. 50 του άρθρου 2 του Ν. 4067/2012 (ΦEK 79A/9.7.2012),

 

«50. Οικόπεδο είναι η συνεχόμενη έκταση γης που αποτελεί αυτοτελές και ενιαίο ακίνητο και ανήκει σε έναν ή σε περισσότερους κυρίους εξ αδιαιρέτου και βρίσκεται μέσα σε εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή μέσα στα όρια οικισμού χωρίς σχέδιο. Ανάλογα με τη θέση τους στο οικοδομικό τετράγωνο τα οικόπεδα χαρακτηρίζονται μεσαία εφόσον έχουν ένα πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, γωνιακά εφόσον έχουν πρόσωπα σε συμβολή δύο κοινόχρηστων χώρων, διαμπερή εφόσον έχουν πρόσωπα σε δύο διαφορετικούς κοινόχρηστους χώρους.».

Αλλά, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 24 του Συντάγματος «Για να αναγνωριστεί μία περιοχή ως οικιστική & για να ενεργοποιηθούν πολεοδομικά οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε αυτή, συμμετέχουν υποχρεωτικά, χωρίς αποζημίωση από το οικείο φορέα, στην διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητες για να δημιουργηθούν, δρόμοι, πλατείες & κοινόχρηστοι χώροι για κοινωφελείς γενικά χρήσεις & σκοπούς, καθώς & στις δαπάνες για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων, όπως ο νόμος ορίζει.».

Την αναγκαστική συμμετοχή των ιδιοκτησιών, στην διαμόρφωση των οικιστικών περιοχών, αναγνωρίζει ως συνταγματική επιταγή το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), αφού ερμηνεύοντας τις παραπάνω διατάξεις του Συντάγματος, πάγια, καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι: «Κατά τις διατάξεις του άρθρου 24 του Συντάγματος του 1975, κατισχύουσες ως εκ της φύσεων των, των προστατευτικών της ιδιοκτησίας διατάξεων, του άρθρου 17 του Συντάγματος, τελεί υπό την απόλυτον ρυθμιστικήν εξουσίαν & τον έλεγχον της πολιτείας, η χωροταξική κατανομή εις οικιστικάς περιοχάς & η δόμησις εν γένει, επί τη βάσει κανόνων τιθεμένων υπό του κοινού νομοθέτου & εμπνεομένων εκ της ανάγκης διαφυλάξεως του περιβάλλοντος & λελογισμένης αναπτύξεως των οικισμών, ενόψει των κρατουσών πολεοδομικών αντιλήψεων & επιστημονικών δεδομένων, αναλόγως της ιδιομορφίας, του χαρακτήρα και του προρισμού εκάστου εξ αυτών.

 

Η υποχρεωτική εξ άλλου συμμετοχή πάσης αδιακρίτως ιδιοκτησίας, ευρισκομένης εντός της οικιστικής περιοχής, αφ' ενός μεν δι' εισφοράς ποσοστού επιφανείας της γης, επιβαλλόμενης υπό του συνταγματικού νομοθέτου, χάριν της δημιουργίας των απαραιτήτων κοινόχρηστων χώρων, αφ' ετέρου δε δι' εισφοράς εις χρήμα, επιβαλλομένη προς πραγματοποίησιν των ενδεδειγμένων κοινόχρηστων έργων, αναφέρεται τόσον εις τας αναγνωριζομένας το πρώτον ως οικιστικάς περιοχάς, όσον & εις ήδη διαμεμορφωμένας τοιαύτας». (ΣτΕ 1525 & 1541/1981).

Μετά πιο πάνω δεδομένα, η διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 8 του Ν. 1337/1983 όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 5 του άρθρου 1 του Ν. 4815/2014, ελεγχόμενη παρεμπιπτόντως, λόγω του κανονιστικού χαρακτήρα που έχει, σύμφωνα με τις γενικές αρχές του Διοικητικού Δικαίου, κρίνεται ανίσχυρη, αφού τελεί σε πλήρη αντίθεση προς τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 24 του Συντάγματος, όπως πάγια ερμηνεύονται από το ΣτΕ.

Έτσι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει να εφαρμοστεί η διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 8 του Ν. 1337/1983, όπως ίσχυε πριν αντικατασταθεί με την παρ. 5 του άρθρου 1 του Ν. 4815/2014 λαμβάνοντας ως εμβαδά αυτά που είχαν οι ιδιοκτησίες στις 28 Μαΐου 2014, και όχι στις 10.3.1982 ήτοι:

«Ως εμβαδά ιδιοκτησιών για τον υπολογισμό της συμμετοχής σε γη λαμβάνονται τα εμβαδά που είχαν οι ιδιοκτησίες στις 28.5.2014. Για την εφαρμογή της παραγράφου 4, ως ιδιοκτησία νοείται το άθροισμα των ιδιοκτησιών γης ενός και του αυτού ιδιοκτήτη που περιλαμβάνονται στα όρια της προς ένταξης περιοχής, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη της πολεοδομικής ενότητας. "Κατ' εξαίρεση, όταν τμήματα της πολεοδομικής ενότητας υπάγονται σε καθεστώς διαφορετικών υποχρεώσεων εισφορών, το παραπάνω άθροισμα μπορεί να αναφέρεται στα τμήματα της πολεοδομικής ενότητας με το ίδιο καθεστώς εισφορών” “Ειδικότερα για την περιοχή του “Ελαιώνα" ως ιδιοκτησία νοείται το άθροισμα των ιδιοκτησιών γης ενός και του αυτού ιδιοκτήτη που περιλαμβάνονται στα διοικητικά όρια του κάθε δήμου." Σε περίπτωση εξ αδιαιρέτου συνιδιοκτησίας τα ποσοστά εισφοράς γης εφαρμόζονται στο εμβαδόν που αντιστοιχεί στο ιδανικό μερίδιο κάθε συνιδιοκτήτη όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι την 28.5.2014.».